top of page

"Mijn miskraam kind Boontje"


Vaak, wanneer we praten over een miskraam of terugdenken aan die tijd, komen er gevoelens van verdriet, gemis en verlies naar boven. En dat is begrijpelijk, want als miskraammama heb je een groot verlies geleden en voel je een blijvend gemis. Maar naast deze gevoelens wil ik ook iets anders met jullie delen, iets bijzonders dat ik heb ontdekt. Het is een puur gevoel dat een deel van mij is en dat ik nog niet eerder heb ervaren.


Ongeveer een jaar geleden was ik zwanger en had ik het geluk dat ik samen met mijn man een groot deel van mijn zwangerschap op de Filipijnen kon doorbrengen. Toeval? Wie zal het zeggen. Een jaar voor mijn zwangerschap hadden we immers al deze sabbatical van 7 weken gepland. Twee dagen voor vertrek ontdekten we dat ik zwanger was van mijn miskraam kindje, Boontje.


Deze periode op de Filipijnen is heel dierbaar en speciaal voor mij geworden. Hier startte een bepaald gevoel dat nu deel van mij is geworden en heeft gemaakt dat ik het werk doe als miskraambegeleider. Om Boontje te herdenken, wil ik graag een klein stukje uit mijn dagboek met jullie delen.





Het is echt vreemd... Ik kan nog steeds niet onder woorden brengen hoe het voelt om zwanger te zijn. Er is geen emotie die de volledige lading dekt. Het is een gevoel dat ik niet eerder heb ervaren. Het is een warm gevoel van binnen, comfortabel, veilig en fijn. Ik voel het rond mijn borsten en soms zakt het gevoel naar beneden, tot onder mijn navel. Dan komt er een explosie van kriebels die mij als een kind laat giechelen. Deze explosie van kriebels roept een puur gevoel van blijdschap en liefde op. Maar zelfs deze twee emoties dekken de lading niet helemaal. Ik kan niet uitleggen waarom ik zo blij ben, maar ik voel het door mijn hele lichaam stromen.


De tijd lijkt te vliegen, maar wanneer ik dit zo lees, voelt het als gisteren. Wat een prachtig turbulent jaar heb ik achter de rug. Ik heb ontzettend veel ontdekt en mogen ervaren. Net zoals elke moeder heb ik mooie en minder mooie herinneringen. Ik koester vooral de mooie herinneringen. Ze vormen een bron van kracht, liefde en motivatie om andere vrouwen te begeleiden in hun uitdagingen. Denk jij ook wel eens terug aan je miskraam kindje? En welke herinneringen heb jij? Als je je vrij voelt, vind ik het leuk als je ze met mij deelt.











30 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page